Z-nest
Geboren op 12 januari 4 point kittens en 2 blauwe kittens!
Zsa Zsa is besproken.
- Upl 1
- Upl 2
- Upl 3
- Upl 4
- Upl 5
- Upl 6
- Upl 7
- Upl 8
- Upl 9
- Upl 10
- Upl 11
- Upl 12
- Upl 13
(Woe. 06-04-2016) Week 12: Laatste week: Tja en dan gaat het onvermijdelijke afscheid voor ons komen en de blijde ontvangst voor de nieuwe baasjesJ. Deze laatste week zijn de puntjes op de "i" gezet. De laatste controle en enting bij de dierenarts, contractjes klaar, stambomen in orde, kittenpakketjes…… alles voor een goed vertrek van hieruit. Voor het eerst heb ik eindelijk wat zwaardere Pointjes kunnen fokken: Ziggy weegt 1515 gram, Zsa Zsa 1450 en Zita, de kleinste van het nest begon met 65 gram, weegt nu 1300 gram. Echt ongelooflijk. Als ik terugdenk aan de enorm moeilijke start van dit nest mag ik blij zijn dat we het, ondanks alle strubbelingen, nog tot dit positieve einde hebben kunnen brengen. Het was heftig en ook dat hoort bij fokken. Moeder Victoria is nu moeder tot het laatst, ze voedt haar kinderen nog regelmatig, precies haar eigen moeder Abbey. Haar gescheurde kruisband hoeft niet geopereerd te worden. Ze heeft nog maar een heel klein hinkje. Het blijkt dat de overige spieren in haar poot de functies hebben overgenomen. De dierenarts vond een operatie nu niet veel meer opleveren. Nog een paar dagen genieten en dan mogen de nieuwe baasjes lekker genieten. Het ga jullie allemaal heel goed!
(Woe. 30-03-2016) Week 11: Bijna klaar: Wat gaat het hard nu. De pointjes gaan richting 1500 gram, mooie gewichten. Ik moet ook zeggen ze eten als gekken. Ik kan niet genoeg aanslepen. Wat heerlijk dat dat allemaal zo vlot gaat. Ondertussen is ook de kattenbak met grit en luikje erbij gekomen en ook dat vinden ze geen van allen een probleem. Het luikje heb ik er na 2 dagen vóór gedaan want de familie maakte een enorme ravage, zo lekker vonden ze al die steentjes aan hun pootjes…… Vandaag hebben ze ook wat spannends meegemaakt: er werd spouwmuurisolatie aan het huis ingebracht. Dat betekende heel veel boorgaten, mannen met ladders en spuitwerk in de gaten. Ze hebben met verbazing gekeken, maar waren geloof ik blij dat die enge mannen niet in huis kwamen. Lekker veilig kijken vanaf de vensterbanken. Tja, en dan is volgende week alweer de laatste enting en in het weekend komen de baasjes ze ophalen. Ik kan het niet geloven, zo snel als dit allemaal is gegaan……
(Woe. 23-03-2016) Week 10: Groeien en groeien: Zowel sociaal als lichamelijk gaan de pointjes nu flink vooruit. Ze spelen zo graag samen. Maken elkaar knettergek. 's Morgens na het eten is het even wastijd en dutje (minidutje), want ineens is er energie en moet dat goed benut worden. Nou, dan zijn ze wel een paar uur bezig. Heerlijk alles ontdekken. Echt de hele kamer wordt gebruikt. En natuurlijk was ik er weer eentje kwijt, blijkt dat Ziggy al gewoon door het kattenluikje naar de bijkeuken gaat. Voor niks of niemand bang. Hij gaat graag op pad. De dames zijn wat rustiger maar doen niet onder voor hem. Ze hebben nu ook lol met de AA-tjes. Even keken ze op toen die ook in de kamer gingen lopen, maar nu spelen en slapen ze al lekker door elkaar.
(Woe. 16-03-2016) Week 9: Zware ondeugd: Wat een heerlijke, actieve, witte bende. Zo zie of hoor je de pointjes uren niet. En dan ineens moeten ze alles kwijt. Racen door de kamer, stoeien met elkaar, moeder Victoria die dan even niet weet waar ze moet kijken…… lekker veel energie dus. Een teken van gezondheid. We zijn deze week ook bij de dierenarts langs geweest en deze heeft ze allemaal goedgekeurd. Tegelijk kregen ze de entingen en de chips. De stambomen zijn aangevraagd dus alle voorbereidingen worden getroffen om deze kleintjes een zo goed mogelijke start te geven. Ze eten al gevarieerd voedsel, van Carnibest tot brokjes en zelfs al wat tonijn. Maar ja, dat hebben ze ook goed nodig met al die acties haha.
(Woe. 09-03-2016) Week 8: Zelfstandig: Sinds afgelopen week is de pointfamilie lekker vrij geworden. Telkens een paar uurtjes vrij rondlopen, ze waren door het dolle en konden soms niet meer stoppen. Zo leuk al die ruimte…… Maar ja, ze vergeten dan dat ze ook even moeten eten en rusten, dus dan doe ik ze weer even in de loopbench. Daarna gaan ze weer vrij de wereld ontdekken. Alles is ook zo spannend, maar ze verbruiken nu extra energie dus is het goed opletten dat ze regelmatig eten. Voor de nacht breng is ze voor de zekerheid ook nog even naar de bench, maar dat duurt niet lang meer. Ondertussen heeft moeder Victoria wonder boven wonder bijna geen last meer van haar kruisband. Ze loopt zo goed als normaal. Als de kittens hun enting krijgen laat ik haar nog even nakijken. Want dit zag er in het begin, na de bevalling, erg beroerd uit en we wisten dat er een operatie aan moest komen maar nu twijfelen wij. Wat doet ze het toch goed, zeker na de moeilijke start. Ze is op en top moeder geworden.
(Woe. 02-03-2016) Week 7: Karakter: Wat een verschil weer met een week geleden. De ijsbeertjes zijn zo lekker bezig. Het vast voer eten is eindelijk op gang gekomen. Ik probeerde van alles maar kennelijk waren ze er nog niet aan toe. Wat de doorslag gaf was een potje babyvoeding met kip een groente zonder stukjes. Daar kwamen ze ineens wél op af. Vervolgens ben ik daar steeds meer vlees door gaan mengen en wat geweekte brokjes. Dus dat is nu ook in orde. Ook de capriolen die ze uithalen sta je soms versteld van. Wat een heerlijk speelse activiteiten. En dan ineens…… volkomen uitgeput storten ze in en zijn ze een paar uur van de wereld. Ze zijn ook erg nieuwsgierig naar de kleintjes van Sissy. Maar dat is nog iets teveel om samen te laten. Dat komt nog. Dit keer prachtige foto's van mijn buurvrouw die wat professioneler bezig is met fotografie dan ik. Wat een plaatjes!
(Woe. 24-02-2016) Week 6: Pointjes in actie! De witte beertjes komen goed op gang. Ze spelen heerlijk met elkaar en de speeltjes in de loopbench. Het klimpaaltje is ook al flink in trek. Tegelijk mogen alle poezen erbij van Vicky, af en toe Coco niet, die vindt ze denk ik iets té speels/wild. Ze doen keurig al plasjes op de kattenbak en een enkel poepje. Logisch want ze willen nog niet regelmatig brokjes of natvoer eten. Alles is een kwestie van geduld. De bench is inmiddels uitgebreid zodat ook de AA-tjes er lekker bij liggen aan de andere kant. Zo zien ze elkaar maar zitten ze elkaar niet in de weg. Zodra de beertjes een beetje meer eten gaan ze los lopen. Dat zal ook een hele ontdekkingstocht worden.
(Woe. 17-02-2016) Week 5: Spelen: Ja, de ontwikkeling van de pointjes gaat gestaag door nu. Ze worden een beetje "mens" om het zo maar te zeggen. Ze kijken je al aan en reageren op praten. Het spul dartelt heerlijk door de loopbench en gaandeweg ontdekken ze speeltjes, snuffelen aan het eten (proberen voorzichtig wat) en gaan ook op de kattenbak wat oefenen. Ook er naast J. Vast eten is nog niet helemaal aan de orde, dat heeft tijd nodig. De namen zijn ook bekend: Paarse bandje katertje: Ziggy, zonder bandje poesje Zita en gele bandje poesje Zsa Zsa. Het is een gezellige boel beneden en volgende week komen de AA-tjes erbij.
(Woe. 10-02-2016) Week 4: Nieuwsgierig: De kleintjes vinden het maar wat gezellig in de woonkamer. Hoewel ze er even over deden om uit de werpkist te komen waggelen ze er nu zo uit zodra de andere poezen in de buurt zijn of als ze ons zien. Dit is altijd zo'n aandoenlijke fase, Ze proberen van alles maar de coördinatie laat nog wat te wensen over. Nu ze dan meer gaan bewegen proberen ook wat vast voedsel aan te bieden in de vorm van natvoer en mini-brokjes maar dat hebben ze nog niet helemaal door. Voor de zekerheid ook al een kattenbakje erbij gezet. En wat zijn poezen toch solidair! Onze Zinzi heeft de kittens ook ontdekt en vindt dat ze erbij mag liggen. Tja, Vicky vindt het goed, maar waar moet ze zelf nu liggen om te voeden? Het is een wisselwerking.
(Din. 02-02-2016) Week 3: Kleine verhuizing: Het gaat heel goed met de kleintjes en Vicky (behalve haar pootje dan). Ze wegen tussen de 305 en bijna 400 gram. De bolletjes laten ook steeds meer van zich horen en werd het tijd voor wat meer actie. Vorige week hebben we de metalen bench naar beneden verhuisd en zo konden de kleintjes ook de andere poezen zien en alle actie in de woonkamer. Na vier dagen vonden wij dat Vicky het zo goed deed, dat we de metalen bench weg hebben gehaald en de werpkist aan de loopbench hebben gekoppeld. Ze sleept niet meer met de kleintjes en nu kunnen ze ook oefenen om er voorzichtig uit te komen. Nou, dat vinden ze nog heel eng hoor, maar voorzichtig aan proberen ze het toch. De waggelbewegingen zijn zo aandoenlijk…… , en ja, dit is het begin van de spierversterkende oefeningen.
(Din. 26-01-2016) Week 2: Kittens groeien: De week in de bench is goed geweest. Moeder Vicky kwam tot rust en met een beetje hulp met voeden zijn de witte sneeuwballetjes nu tot ruim boven de 200 gram gekomen. Ook hun oogjes zijn snel open gegaan en ze beginnen wat kabaal te maken. Als ze slapen komt Vicky graag even uit de bench wat rondlopen, maar zodra ze een kick geven is ze er weer bij. Ze is uitermate verzorgend. De kittens zijn stabiel maar Vicky zelf nog niet. Ze ging mank lopen en na weer een dierenartsbezoek is vastgesteld dat ze een gescheurde kruisband aan haar achterpoot heeft. Het is duidelijk van na de keizersnee maar we weten niet hoe het gebeurd is. Dat verklaarde waarom ze ook geen eetlust had en zo moeilijk op gang kwam na de keizersnee. Dubbel pijn. Ze heeft er duidelijk last van en in overleg hebben we besloten dat ze pas geopereerd kan worden zodra de kleintjes wat zelfstandig eten. Ze zou nu anders te veel extra pijn hebben en niet meer voor haar kleintjes kunnen zorgen wat voor het socialiseren niet goed is. Wat een pech bij elkaar en vooral sneu. Maar wij zullen ze er allemaal doorheen trekken! Dat hoort ook bij fokken……
(Din. 19-01-2016) Week 1: Moeizame start: Niet alle nestjes gaan even vlot en zeker niet dit eerste nest voor Vicky. Ze is volkomen van slag geweest van wat haar is overkomen. Ze had eerst geen belangstelling voor de kittens en wij gingen haar helpen. In de werpkist op onze slaapkamer legden we de kittens aan om te leren drinken. Het leek erop dat ze geen melk had. Dus gingen wij bijvoeden. Twee kittens waren zwak door een laag geboortegewicht. Die hebben het helaas na twee dagen niet gered. Vervolgens vond Vicky de werpkist niet fijn en ging slepen met de kleintjes. Wat een schrik. Ik was ze kwijt en ze had ze bij ons in bed gelegd. Zo aandoenlijk. Wat we ook deden, ze moesten in bed. Tussen onze kussens in een mandje gemaakt en toen was het goed. Ondertussen at ze zelf bijna niet, dus ging ik haar ook voeren want de melk moest goed op gang komen. Ze vond het heerlijk om 's nachts tussen ons in te liggen. Maar na 3 dagen (dag 5) ging ze de kittens verstoppen onder het dekbed. Het was geen doen meer. Ondertussen begon het blauwe kitten moeilijk te ademen en overleed waarschijnlijk door vruchtwater in zijn longetjes. Erg verdrietig om drie mooie kittens uit zo´n prachtig nest te verliezen. En toen hebben we besloten om Vicky met haar kleintjes in de bench te zetten zodat ze geen kant meer op kon. Het lijkt erop dat de melk nu op gang komt, maar ik voed nog 5 x per dag. In het weekend bij de dierenarts bleek Vicky nog pijn te hebben van de keizersnee en daar heeft ze extra medicijnen voor gekregen. Een paar keer per dag gaat Vicky uit de bench even lekker beentjes strekken waarna ze weer terug wil naar haar kleintjes. Het moedergevoel is zeker ontwikkeld. Ze heeft tijd nodig gehad na de keizersnee. De drieling groeit goed en laten we hopen dat alles nu rustig blijft. (een paar foto's van mijn mobiel zijn niet zo scherp)
(Woe. 13-01-2016) De Bevalling: Wat een spannende dagen altijd voor een bevalling. Omdat Vicky behoorlijk zwaar was hield ik er al eerder rekening mee. Ze heeft het keurig uitgehouden tot de avond van de uitgerekende datum. Om 18:00 uur verloor ze het propje. Werd natuurlijk lekker onrustig dus ik wist dat het niet lang meer zou duren. Eerst stond alles in de woonkamer klaar, maar om 24:00 uur toch alles weer boven op de slaapkamer klaargezet en Vicky meegenomen. Och wat vond ze het heerlijk om in bed te liggen. Ze bleef alsmaar bij mij en om 2:00 a.m. werd het serieus. Eerste kitten van eerste nestje. Uitgerekend een stuitligging. Dat was zwaar voor haar. Maar gelukkig kwam deze er mooi gezond uit en met een goed gewicht. De twee uur daarna wierp ze keurig om het half uur de andere 4 kittens. Ik dacht dat ze toen even pauze hield want zag nog wel 2 kittens in haar buik bewegen. Ze perste toen flink maar het lukte niet. Ik heb dit een ¾ uur aangezien en merkte toen dat er iets niet goed was. Dierenarts gebeld, die was er niet. Andere arts en kreeg instructie. Maar na die instructie lukte het ook niet. Om 9:00 uur naar de praktijk van een andere arts gereden met kittens en al, er zou pas om 11:00 uur een arts komen. Toen naar een andere praktijk gereden waar Vicky meteen geholpen kon worden. Na de foto's was duidelijk dat het een keizersnee moest worden. Eén kitten lag dwars voor de baarmoedermond en kon er niet natuurlijk meer uit. Gelukkig is er snel gehandeld. Dit kitten was helaas overleden door de druk, maar het kitten er achter leefde nog en kon gelukkig op tijd eruit gehaald worden. Daarna werden ze allemaal in de couveuse gelegd totdat Vicky weer bij kwam en naar huis mocht. Ik was om 13:30 thuis, volkomen uitgeput, maar voldaan dat het toch nog redelijk goed was afgelopen. Meteen de kittens gaan voeden want Vicky wilde er aanvankelijk niets van weten. Ze wilde niet bij ze liggen, laat staan voeden. Uiteindelijk begon dat langzaam in de avond bij te trekken. Maar omdat de kittens niet zo groot waren heb ik ze toch wat bijgevoed steeds om op kracht te houden. Moeder moet het overnemen. Vandaag gaat het stukken beter met Vicky en haar kleintjes. Ze moeten allemaal even tot rust komen en een ritme vinden. Het was een heel avontuur maar wat een genot weer die kleine bolletjes! Nu de taak om ze weer groot te brengen!
