K-nest
ALLE KITTENS ZIJN BESPROKEN EN/OF IN OPTIE!!!
Geboren op 15 maart 2010, 7 prachtige kittens, zie onder.
Verwachte kleuren zijn: blauw, Lilac, blauw/creme, lilac/creme
(Maa. 28-06-2010) Week 15: De kleintjes uitgevlogen!! Afgelopen week zijn de kleintjes naar hun lang wachtende baasjes gegaan. Wat een verwennerij, bloemen, bloemen en nóg eens bloemen. Ik hoop dat iedereen net zo intens geniet van deze lieve Britjes als ik. Ondanks dat dit nestje niet helemaal volgens het boekje ging ben ik blij met de kittens die uitgevlogen zijn en hopen wij eind van het jaar weer een nestje te krijgen.
Het ga jullie allemaal goed!!
(Zon. 20-06-2010) Week 14: Actie! De lieve Britjes doen het goed. De situatie was al stabiel en is gelukkig ook zo gebleven. Ze zijn zo heerlijk "kitten". Deze week vonden ze het nodig om ook maar door het kattenluik in de deur te gaan en vervolgens was de stap niet groot om ook naar de kattenbakken met luikjes te gaan. Ze willen gewoon bij de "groten" horen. Er wordt uit alle bakjes met brokjes of natvoer gegeten, zowel voor de volwassen poezen als voor de kittens, alles moet geproefd worden. En… dat is duidelijk te merken aan hun gewichten. Wat gaat dat nu soepel. Nu hoeven de baasjes niet lang meer te wachten. Wij en de kittens zijn ons aan het voorbereiden op hun vertrek. Een gek idee nadat we zoveel met dit nest beleefd hebben. Je raakt dan ook extra gehecht. Maar wetende dat ze overal goed terecht zullen komen maakt alles goed!!!
(Zon. 13-06-2010) Week 13: UIT HET DAL! Gelukkig, we kunnen weer gerust ademhalen. Na het verwerken van het verlies van de lieve 3 kittens konden we deze week weer opgelucht ademhalen omdat Kafka, Kaprice en Kaya zich geweldig gedroegen. Ze spelen, eten, slapen en hebben de ondeugd die bij kittens van deze leeftijd hoort. Achteraf vermoed ik dat ze deze bacterie misschien wel al een hele tijd gehad hebben, en dat dat ook de basis was voor hun eetprobleem. Na de enting is hun weerstand toen verlaagd en heeft het toe kunnen slaan in een harde vorm. Deze drie kittens vertonen geen eetproblemen meer. Net of alles uit hun lijfjes is nu. Dankzij ook de snelle en stevige behandeling van onze dierenarts, want anders waren we alle kittens kwijt geweest. De gewichten: Kafka : 3-06: 950 gr , 13-06:1210 gr., Kaprice: 3-06: 990gr., 13-06:1222gr., Kaya: 3-06: 1000 gr. 13-06: 1234 gr. In tien dagen tijd is dit geweldig. Nog even wat kenmerken van de donders: Kafka: wil niet alleen zijn. Als alle maatjes slapen gaat hij mauwen om aandacht en contact. Dan maar met ons. Speelt graag met muisjes. Kaprice: wil veel contact, knuffels en aandacht. Zit bijna op de stofzuiger omdat ze het zo interessant vindt. Kaya: de dondersteen, heel actief en speels, ook lekker eigengereid, zoals het een poes betaamt. En dan nu eindelijk weer foto's.
(Maa. 07-06-2010) Week 12: Het was nog niet voorbij!! Dit is de keerzijde van het anders zo veel plezier hebben in het fokken. Het leek vorige week de goede kant op te gaan maar katertje Kuba begon door zijn pootjes te zakken, dat was geen goed teken. Wéér een antibioticakuur en na overleg met de dierenarts, al in het weekend, hebben we lieve Kuba vandaag naar de Regenboog moeten laten gaan. Het kon niet meer goedkomen. Mijn hart is gebroken. Wat heeft dit nest een zware klap gehad. We waren er snel bij en toch konden we niet alles voorkomen. Uit onderzoek is gebleken dat het om een darmbacterie gaat en dat deze bij jonge kittens heel agressief toe kan slaan. De andere drie kittens dartelen rond, eten inmiddels goed, zelfs normale kittenvoeding en zijn aangekomen. Dat neemt niet weg dat ik erg op mijn hoede ben en ze met alle zorg omring zodat deze drie er zo goed mogelijk doorheen komen. Mijn gevoel gaat ook uit naar de lieve baasjes die deze klap ook moeten verwerken. De teleurstelling en het verdriet is groot. We hadden niet verwacht dat met dit aantal weken de kittens nog iets zou overkomen. Maar zo zie je weer dat niet alles zich laat sturen, dat we met levende wezentjes te maken hebben en met onverwachte wendingen van de natuur. Het spreekt voor zich dat alle kittens hier langer zullen blijven om straks zo sterk mogelijk uit te vliegen. Ze verdienen een heerlijk leventje na de moeizame start!!! Ook hoop ik volgende week blijer nieuws te hebben en dan in de stemming te zijn voor leuke foto's weer.....
(Zon. 30-05-2010) Week 11: Verdriet! We hebben een heftige week met de kittens achter de rug. Om de één of andere duistere reden werd ineens kitten Klaire ziek. Ze zat niet goed in haar vel en begon over te geven. Eenmaal bij de dierenarts kreeg ze allerlei hulpmiddelen maar het mocht helaas niet baten. Ze is daar overleden. Het vermoeden is een buikvirus. Alle kittens zijn toen preventief met een antibioticakuurtje behandeld. Zaterdagmorgen is toen helaas ook lieve Kristien overleden. Waarschijnlijk had zij ook het virus al onder de leden en werkte de antibiotica voor haar niet op tijd. Het is heftig om op deze leeftijd die mooie, lieve beestjes te moeten verliezen. Zowel voor de baasjes als voor ons, want we zijn allemaal enorm gehecht aan elk kitten. Lieve Klaire met je mooie oogjes en ondeugende Kristien met je wollige lijfje, we zullen jullie nooit vergeten... De andere kittens maken het nu goed. Maar we geven ze speciaal eten om voor de zekerheid de buikjes rustig te houden. Ze waren allen iets afgevallen en komen nu gelukkig weer aan. Wél zijn ze terug in de bench om alles goed onder controle te kunnen houden. Een paar keer per dag mogen ze lekker spelen want dat doen ze gelukkig en dat is een goed teken. Ik hoop dat dit niet meer terugkomt en dat we volgende week alles weer op de rit hebben. Volgende week ook weer foto's. Wél een nieuwe foto op de Homepage, twee kittens uit het I- en J-nest. Die foto kwam op een goed moment na het verdriet en dan weet je als fokker ook weer waar je het voor doet......
(Maa. 24-05-2010) Week 10: De Pinksterkittens van het K-nest. Ja, want de mini's hebben van het zonnetje in de serre genoten, van het zonnetje in de vensterbanken, kortom veel vitamine D opgedaan!!!. Eigenlijk niet veel nieuws deze week. Ze hebben de serre ontdekt en er dus weer een nieuwe speelruimte bij. Aangezien dit tevens onze doorgang naar buiten is moeten wij goed uitkijken dat er niet één tussendoor glipt. Het eten gebeurt inmiddels in de keuken maar ik moet ze nog steeds in de gaten houden. Ze zijn snel afgeleid en gaan dan weer spelen. Wat een wonderlijk stel. Heerlijk om te knuffelen ook, want ook deze kittens komen even een praatje maken.
(Zon. 16-05-2010) Week 9: Groeien! Ondanks het bijzondere eten van deze kittens zijn ze gelukkig met een groeispurtje bezig. Ze komen allemaal mooi aan. Maar ik heb deze week nog een trucje toegepast: SLAGROOM! Ja, je doet wat als fokker om die kleintjes een flinke zet te geven. En zowaar, de familie vond het heerlijk. Er gaat nu slagroom over de geweekte brokjes met vlees en ze beginnen allemaal spontaan te eten. Wél nog in de gaten houden. Er gaat een pakje per dag doorheen. Ook is de dierenarts hier op bezoek geweest voor de entingen en chips en het nakijken van de kittens. Ook de grote poezen zijn meteen geënt. Hij vond de kittens prachtig!! Wél heeft een enkel kitten wat last gekregen van tranende oogjes maar dat wordt al weer beter. De bench is inmiddels, na een half jaar, uit de kamer. De bolletjes bewegen zich zo gemakkelijk door de woonkamer. Ze zoeken hun eigen slaap- en speelplekjes. En de krabpaal met hangmandjes is favoriet. Geen kans meer voor de grote poezen. Een aantal baasjes is weer op bezoek geweest en nu gaat de tijd snel. Met dank aan Urszula (baasje van Kaprice) voor een aantal mooie foto's!
(Zon. 09-05-2010) Week 8: Moederdag voor Lizzy!!! Ja, moeder van een zesling, dan ben je wel een echte moeder. Het bonte nestje groeit zo leuk. Ze zijn nieuwsgierig, sociaal en lekker speels. Hun oogjes zijn al groen aan het kleuren. Ze zijn de hele dag vrij in de kamer en spelen en liggen overal. Geen krabpaal is te moeilijk voor ze, ze kunnen alles. 's Nachts gaan ze nog even in de bench. De vorderingen met het eten gaan gestaag door. Ze hebben nog steeds begeleiding nodig want uit zichzelf beginnen ze niet met eten. Kuba heeft het wél door. Hij eet helemaal zelstandig als het eten hem wordt voorgeschoteld. Maar inmiddels zijn we zo ver dat ze van een bord op de grond eten en niet meer op schoot. Met een lepeltje moeten ze eerst proeven en dan leid ik het lepeltje naar het bord en gaan ze uit zichzelf verder. Ze krijgen geweekte brokjes met vlees. Veel kittens eten rond deze leeftijd al gewoon droge brokjes. Maar bij dit nest zal het traject iets later zijn. Volgende week worden de bolletjes geënt en gechipd. En daarna gaan de weken snel. Hieronder het bewijs o.a. van het eten van een bord op de grond!!
(Zon. 02-05-2010) Week 7: Cursus eten!! Een ondernemend weekje. Maar allereerst, katertje Kafka is grotendeels hersteld van zijn blessure. Het heeft even geduurd maar een foto bleek niet nodig en hij dartelt weer op alle vier rond. Ja, het eten…. dit keer lastig met dit lieve nestje. Het is net of ze geen verband leggen tussen een bordje eten en dat dat in hun bekjes moet. Dus zijn we gaan trainen. Om de twee uur elk kitten oppakken en met lepeltjes eten voeren. Vieze kliederboel. Ze wilden gewoon niet. Nu, na 6 dagen, eten ze twee aan twee op schoot van een bordje. Maar ik moet ze er bewust bijhouden anders lopen ze gewoon weer weg. Wat een stelletje!! Het liefst rennen ze door de kamer en ze stoppen ook niet met spelen. Maar omdat dit zoveel energie kost (en dus gewicht vanwege het eetpatroon) gaan ze regelmatig terug in de bench om even flink te slapen. Tja, het duurt nu eenmaal even iets langer bij deze kleintjes. En zo is elk nest anders. Volgende week zijn we weer een stapje verder. Ondertussen zijn alle baasjes al langs geweest en sommigen al meerdere keren. Wat duurt het wachten lang, daarom extra foto's!!
(Zon. 25-04-2010) Week 6: Lieve, eigenwijze donders. Ze zijn heerlijk, de K'tjes. Ze maken contact, willen met ons spelen, komen naar ons toe, maar vertikken het nog steeds om te eten. Wat ik ook probeer. Ik weet dat Lizzy niet meer genoeg melk heeft en dat melk alleen niet meer genoeg voor de kleintjes is. Dus maken we stevige pap met speciale melk en moussevlees erdoor. En dit gaat dan 2x per dag in een flesje met speen met een stevig gat. Dan wil het wel. Maar brokjes die de hele dag klaarstaan, of een lekker bordje met eten… ho maar. Ja, ze zijn wat trager hierin. Maar als je ze dan weer vastpakt zijn ze zo schattig. Ik vind wél dat ze eerst goed moeten eten voordat ze uit de bench mogen. Dit kost anders namelijk teveel energie. Eén kitten heeft zich aan een pootje bezeerd, hij loopt een beetje mank. We weten niet hoe het gebeurd is. Dus naar de dierenarts geweest. Het gewricht bij het elleboogje is dik, maar hij kan alles bewegen. Als het volgende week niet beter is gaan ze een foto maken. Ja, ze kunnen zomaar ongelukkig uit een krabpaaltje vallen, of elkaar spelenderwijs bijten... je weet het niet altijd. Zoals beloofd, de persoonlijke namen nu bij die mooie koppies.
(Zon. 18-04-2010) Week 5: De bolletjes in ontwikkeling. Ja, dikke lol in de bench. Ook deze kleine mormeltjes beginnen tegen ons te mauwen als we in de buurt zijn of gewoon lekker op de bank zitten. Inmiddels gaat het ook om eten. De familie is keurig zindelijk, maar vertikt het om lekker iets van een schoteltje te eten. Ze kijken en snuffefelen even en vervolgens lopen ze dwars door de heerlijk bereide maaltijd heen. Dan begint het mauwen dat ze honger hebben. Ja, ja, en dan begin ik met de volgende maaltijd, pap via een speentje. Dát is het einde... Ach, het komt wel. Ondertussen groeien ze goed, zijn heerlijk speels en vermaken zich prima. Abbey doet het goed zonder haar pointkittens en heeft moedergevoelens ook voor deze kleintjes. Ik had gehoopt dat ze Lizzy een beetje zou helpen met voeden, maar dat wil mevrouw niet. Wél vindt ze het heerlijk om de kleintjes te wassen. Ze worden nu X-keer per dag door de moeders gewassen. Schonere kittens bestaan er niet. Een aantal baasjes is al op bezoek geweest. Het knuffelgehalte ligt erg hoog en wat moeilijk is het om te wachten dat deze kleintjes nog even moeten groeien en zelfstandig worden om vervolgens uit te vliegen. Ondertussen dan een beetje genot via de foto's. Volgende week de namen!
(Zon. 11-04-2010) Week 4: Verhuizing J-nest, verhuizing K-nest. Ja het was heel gezellig bij ons boven, maar nu mochten de kleine K-tjes toch echt naar beneden en in de bench. Ze vonden het maar wat spannend. Kattenbakje, bakjes met eten (nog geen interesse), krabpaal (een grotere), veel uitzicht nu en de andere poezen lekker nieuwsgierig om hen heen. Er gingen zowaar al 3 kittens op het kattenbakje en deden ook echt wat (iets kleins). Ik sta er altijd versteld van. Wie heeft ze dit geleerd? We gaan oefenen met eten. Moeder Lizzy begint het zwaar te krijgen. Er zijn een paar kittens die altijd een plekje hebben, maar ook een paar die vreselijk hard moeten vechten om erbij te kunnen. Die geef ik af en toe een flesje erbij zolang ze nog niet de hapjes durven eten. Het gaat allemaal goed. Ze groeien keurig en ze vinden de bench het einde.
(Zon. 04-04-2010) Week 3: Paasweekend en looppogingen. Allereerst, het lilac katertje is een poesje. Ja, af en toe is het moeilijk te zien en komen we er wat later achter. De kittens groeien goed. Het zijn al stevige bolletjes, lekker om vast te pakken. Ze waggelen er wat af en doen allerlei looppogingen met die lieve antennetjes omhoog. Soms vechten ze al flink om een plekje bij Lizzy te krijgen voor de o zo heerlijke moedermelk. Ik houd het goed in de gaten want Lizzy moet het met een beperkt aantal tepeltjes doen. Elke dag voed ik de kleintjes iets bij, gewoon omdat ik het leuk vind en om Lizzy even wat rust te gunnen. Nu hun oogjes open zijn lijkt het echt of ze je aankijken en een beetje reageren. Volgende week vliegen de pointjes uit en krijgen de K-tjes alle ruimte. We waren bang dat de pointjes ze iets te hardhandig zouden behandelen. Maar nu gaan ze lekker in de poezen en mensen wereld.
(Zon. 28-03-2010) Week 2: Groeien in de Kraamdoos. Ja, wat een lieve kleine hummeltjes. Weer zo vertederend als je ze vergelijkt met het bijna uitvliegende J-nest dat al helemaal zelfstandig is. Ze worden nog lekker elke dag verschoond en geknuffeld en gewogen. Kleine piepjes, kleine bewegingen, heerlijk... Ze groeien gestaag door. Het lilac katertje heb ik deze week een beetje bijgevoed. Ik vond dat hij iets te langzaam ging. Ook zijn deze week 12 oogjes open gegaan en beginnen ze lekker door de doos te kuieren. Dan zien ze er weer heel anders uit. Moeder Lizzy is uitstekend met de kleintjes. 's Avonds vindt ze het nodig om méér lawaai te maken dan de kleintjes. Om de één of andere reden heeft ze een flinke behoefte om in de kamer overal te graven. Niet dat ze de kittens wil verstoppen of zo, want dat doet ze niet. We weten niet waarom, maar een lieverd is ze wél.
(Zon. 21-03-2010) Week 1: Het eerst geboren kitten (creme) is vanavond precies een week oud. Ja, de week is omgevlogen. Ze doen het goed. Ze komen aan, maar dat mag nog iets sneller. Het is natuurlijk vechten met 6 om de tepeltjes. Lizzy mist er namelijk een paar vanwege het vorige nest. Maar zolang de bolletjes aankomen is het goed. Ze moeten wennen aan opgepakt worden want ze kunnen lekker piepen. En, ze móeten gewoon opgepakt worden, want ik wil ze wegen, knuffelen en de bevallingskist verschonen. Op zo'n moment heb ik Lizzy even naar beneden gestuurd, anders zou ze té onrustig worden van de piepjes. Ze wil ze dan meteen verzorgen en voeden, maar dan kan ik nog niet eens een foto maken. Als Lizzy dan weer terugkomt is alles goed en zakken ze in diepe rust weg tegen de buik van Lizzy. Volgende keer weer een foto.
(Vrij. 19-03-2010) Omdat zo velen zo graag de kittens weer willen zien heb ik even een tussendoor berichtje gemaakt. Het gaat vrij goed met de 6 kleintjes. Helaas moet ik melden dat een lilac katertje vandaag is overleden. Erg verdrietig want hij was mooi. Hij kwam niet goed aan, ook niet met extra voeding. Dus er was toch iets niet goed met hem. Gelukkig komen de andere kleintjes wél keurig aan. Het is een grote stoeipartij aan de buik bij Lizzy. Ze is een heel relaxte moeder. Vindt het heerlijk om alleen bij bij haar kroost te liggen, gewoon bij het luie af.
(Maa. 15-03-2010) Geboren, 7 kittens!! Ja, en ik had de website gisternacht nog niet bijgewerkt, of de nacht werd lang...... want om 1:20AM bracht Lizzy haar eerste kitten van dit nestje op de wereld. De uitdrijvingen verliepen erg goed. Eén kitten in stuit heb ik geholpen en een aantal navelstrengetjes geknipt en verder deed Lizzy alles mooi zelf. Terwijl ze met de geboortes bezig was hield ik de andere kleintjes warm tegen een kruik, anders zou ze er op gaan staan of liggen. Halverwege de nacht besloot Lizzy even pauze te houden, tja dat is lastig wakker blijven want ik zag nog bewegende kittens in de buik, maar het was natuurlijk voor een goed doel. En om 8:30 werd het 7de kitten geboren. Na alles verschoond te hebben vond ik dat ik ook even pauze mocht hebben...... maar daar kwam ik 's middags pas aan toe. Het is een leuk gekleurd nest geworden: 1 creme katertje, 2 blauw-creme poesjes, 2 lilac katertjes en 1 blauw poesje (licht) + 1 blauw katertje. De gewichten liggen tussen de 80 en 105 gram!!
(Maa. 15-03-2010) Lizzy laat nog even op zich wachten. Ze houdt de kleintjes mooi vast. Ondertussen kan ze bijna niet meer lopen, we noemen het waggelen. 's Avonds geniet ze heerlijk bij ons op de kamer waar we een 2de kraamkamer hebben ingericht, voor als….. Ze was eerst erg nukkig en chagerijnig tegen de Pointjes en de andere poezen. Ze mochten niet bij haar in de buurt komen. Maar ondertussen is dat omgezwaaid in lief gedrag, een teken dat de kittenhormoontjes aan het werk zijn.
