II-nest
Sofie en Lenox hebben 3 prachtige kittens gekregen op 29-09-2018.
Nog blauw poesje beschikbaar!
- Upl 1
- Upl 2
- Upl 3
- Upl 4
(Din. 04-12-2018) Week 8 & 9: Nieuwgierige Dikkerdjes: Nou deze drieling doet niet onder voor de Goldens. In de loopren zijn ze prima zindelijk geworden en gingen lekker eten. Ik zette ze wel voor het eten weer in de ren anders zouden de anderen alles snel opeten. Daarna gaat het deurtje open en wordt het één grote brok energie, samen met de anderen. Ze racen door de kamer, hebben de grootste lol en plezier met de andere vier kittens. Ze zijn zelfs bijna even groot als de Goldens. Maar ineens merk je dat de Goldens een tikkeltje meer energie hebben want de drieling is plots verdwenen. Ze zijn hier en daar ingestort. Zo schattig. Ze gaan nu alleen voor de nacht nog in de ren, om wat meer overzicht te houden, maar eigenlijk is dit ook niet meer nodig. Afgelopen vrijdag zijn we naar de dierenarts geweest voor de eerste enting, controle en chips. Ze wegen bijna een kilo, allemaal. Geweldig op schema. Ik durf dit jaar zeer waarschijnlijk geen Kerstboom te zetten want over een week (en eigenlijk nu al) zijn de kittens allemaal op volle sterkte. Dat wordt even afwachten hoe het gaat. Ach, en dat is niet erg, het is belangrijker dat ze goed en gezond opgroeien en dan mogen de nieuwe baasjes het volgend jaar uitproberen….. een Kerstboom blijft spannend….
(Zon. 18-11-2018) Week 6 en 7: Toch verhuisd: Afgelopen weekend hebben we de drie wollige mini's van Sofie tóch naar beneden naar de loopren verhuisd. Deze lieve bolletjes verdienden gewoon lekker gezelligheid beneden, contact met andere poezen, meer speelruimte en ze waren vooral nieuwsgierig naar al die rennende tijgertjes.. Dat vonden ze meteen gezellig. Maar Sofie was wéér van slag. Die wilde gewoon boven lekker knus op de slaapkamer blijven, maar dat kon niet meer. Ze moest er nu doorheen. Niet makkelijk voor haar, maar in het belang van de kittens was dit het beste. Ja, zo heeft elk nest z'n gebruiksaanwijzing (hoewel wij dit nog nooit zo sterk hebben meegemaakt in 16 jaar fokken). Het blijft verrassend met die beestjes. De kleintjes aten al goed, maar gingen nu nóg beter eten en gaan keurig op de kattenbak. We merkten dat Sofie rustiger werd als wij Coco een paar uur ergens anders lieten spelen. Dát was het dus. Sofie kon niet relaxen. Inmiddels hebben we daar nu een oplossing voor en gaat het allemaal veel beter. Het kittenbezoek is op gang gekomen, dat hebben we eerst wat rustiger aan gedaan. En nu mogen ze allemaal groeien en groeien. 7 kittens om ons heen, heerlijk!
(Zon. 04-11-2018) Week 1 t/m 5: Drie Wollige Poesjes: Wat een mooie dikkerdjes zijn dit. Sofie heeft even in moeten komen met haar kleintjes. Ze liggen bij ons op de slaapkamer en telkens als wij naar bed gingen vond ze dat zo gezellig dat ze liever bij ons in bed lag dan bij haar eigen kleintjes. Ja, dat kon natuurlijk niet. De kleintjes moesten goed gevoed worden, dus hebben we de grote werpkist afgesloten 's nachts en overdag mocht ze er met mate uit totdat ze leerde dat ze eerst aan de behoeften van haar bolletjes moest voldoen. Tja, het was haar eerste nestje en sommige poezen moeten nog van alles leren…Na een week had ze het door. Telkens als de kleintjes een kick gaven ging ze ze verwennen. Gelukkig kwamen ze goed aan dus er was geen gebrek aan melk. Na week 3 hebben we de familie verhuisd naar de loopren in de woonkamer. In een gesplitste ren naast de kittens van Coco. We dachten dat dat leuk was, meer actie, extra gezellig voor de kleintjes van Coco, maar NEEN. Sofie raakte dermate van slag dat ze absoluut niet meer bij haar kleintjes bleef. Ik was even radeloos. Na 2 dagen en na overleg met een bevriende fokster hebben we besloten de kittens weer naar de slaapkamer te brengen. Sofie voelde zich bedreigd door het nest van Coco. Tja, dat hadden we nog nooit meegemaakt. Meestal, als ze aan de nieuwe situatie gewend zijn komt het goed. Maar in dit geval niet. De kittens hebben nu een ren op onze slaapkamer en beginnen al goed te eten en oefenen op de kattenbak. Eerdaags gaan we weer een poging wagen, in ieder geval als de kleintjes zelfstandig eten. Dan zijn ze niet meer zo afhankelijk van hun moeder. Hopelijk gaat het dan wél. En zo kun je zomaar een nieuwe situatie hebben met onze lieve viervoetertjes. Eigen karakters mét gevoel, waar je rekening mee moet houden. In dit geval wat bewerkelijker dan anders. Ze moeten het naar hun zin hebben. Wordt vervolgd……
(Zat. 29-09-2018) De Bevalling: Dinsdag 25-09 was Sofie uitgerekend, dus dan ga je er al een beetje rekening mee houden. Maar natuurlijk hoeft een poes niet op de uitgerekende dag te bevallen. Wél hadden we haar al vanaf zondag meegenomen naar onze slaapkamer voor de nachten. Ja, dat was feest. Wat vond ze dat geweldig. Lekker knus in bed. Vanaf dinsdag werd ze 's nachts onrustig, we sliepen slecht. Overdag niets aan de hand, gewoon slapen, maar 's nachts begon ze steeds te spoken. Wat een onrust……, dit heeft tot en met zaterdag geduurd. Totdat ze einde van de middag niet meer onder de kast uit wilde komen. Ik zag dat er wat ging gebeuren. Snel gegeten en toen heb ik haar onder de kast vandaag gehaald en in de werpkist gelegd. Ze had weeën. Toch moest ze nog drie kwartier persen, maar toen kwam ineen het eerste kleintje, een driekleurtje. Ik was zo blij. Wilde al zo lang deze kleuren fokken, eindelijk. Het ging goed. Ze nam wel even een pauze . om 20:30 kwam het 2de kitten, bicolor blauw/wit en om 21:30 het laatste kleintje, een blauw kitten. Ik dacht dat er nog een kitten kwam maar een aantal uren later bleek toch dat ze klaar was. Drie mooie bolletjes. Sofie moest even wennen, maar nu, op dag 3 heeft ze het helemaal te pakken. Wat gaan wij hier van genieten!
