P-nest
Geboren op 14 augustus 2012, 4 kittens.
ALLE KITTENS ZIJN BESPROKEN.
.jpg)
(Vrij. 16-11-2012) Week 12 +13: Kittens verhuisd: Ja, dat is altijd weer even wennen hier als de kittens vertrokken zijn. Een blij gevoel omdat de nieuwe baasjes na het lange wachten eindelijk de bolletjes kunnen knuffelen in hun eigen omgeving. Maar hier is het altijd even afkicken. Met kittens is het nooit saai in huis. Altijd wat te beleven, maar even wat rustiger is natuurlijk ook goed. Pascha is naar Assen, naar Mariëlle en Bert, Pavarotti (Onyx) naar Anja in Zwijndrecht, bij pointje Milo, Peyke naar Zutphen bij Noa en Kasper, en Parcival heet voortaan Romeo; Hij is naar Leeuwarden verhuisd, naar Maya van Cattery van Davenpoort, waar hij, zoals de naam het al zegt, t.z.t. de cattery hopelijk gaat versterken met prachtige nakomelingen. Iedereen blij. Alle baasjes: heel veel geluk en plezier gewenst met jullie prachtige Britjes!!
(Woe. 31-10-2012) Week 11: Lekker veel kattenkwaad: De tweede enting is achter de rug en op een dutje na lijkt het viertal totaal geen last te hebben. In tegendeel, ze knallen door de kamer, zitten in de bloempot, de krabpalen, stoeien met elkaar, van alles…. Lekker gezond! Ze zullen elkaar straks missen, maar krijgen gelukkig lieve baasjes en katjes erbij terug. Ook waren hun gewichten uitstekend: Pascha 1400 gr., Pavarotti 1550 gr. (terwijl deze zo laat op gang kwam met eten), Peyke 1600 gr. en Parcival 1750 gr. (dat belooft wat!). Inmiddels zijn een tijd geleden de houtkorrels ook verwisseld voor klontvormend kattenbakgrit, en dat vindt de familie ook prima. Iets geks met dit nest: ze hebben iets tegen bepaalde kattenmandjes. Na verschillende pogingen heb ik een aantal weggehaald want ze vonden het leuk om er iedere keer een drolletje in te leggen. En ik kon maar niet uitvinden wie de boosdoener was. Nu ze weg zijn is het over. Misschien vonden ze deze mandjes gewoon niet leuk of lekker om in te liggen. Ja, je weet ook niet altijd wat er in die kattenhersentjes omgaat. We bereiden ons voor op de eindsprint, dus baasjes, nog even…… en "here we come"!!!
(Maa. 22-10-2012) Week 9 + 10: Uitgroeien: Weer een actieve 2 weken. De vierling doet het heel goed. Ze komen fors aan, en dat is goed voor de algehele weerstand. Uiteraard ook de nodige ondeugd. De plantenspuit doet wonderen. Ach, eigenlijk kun je niet boos op ze worden want ze hebben zo'n enorme lol samen, het is een genot om te zien. Helaas is dit het laatste nestje voor moeder Lizzy geworden. Ze is twee weken achter elkaar hevig krols geweest. Zodanig dat ze van ellende haar staart helemaal kaal gelikt heeft. Zo zielig. Haar hormonen zijn volledig in de war geraakt. Na overleg met de dierenarts bleek een castratie de beste oplossing. Dat was vrijdagmiddag de 12de. Ze kwam goed bij en ik mocht haar meteen mee naar huis nemen. Alles ging eigenlijk heel goed totdat ze dinsdag een ei-grote bult aan de wond kreeg. Weer naar de dierenarts en we waren net op tijd om een ontsteking te voorkomen. Het ei bleek met wondvocht gevuld. Dat is toen leeggezogen en ze kreeg nog antibiotica. Nu is het gelukkig voorbij. En dan heb ik weer zo'n bewondering voor de poezenbeesten…. , Lizzy gaat gewoon liggen om de kleintjes nog af en toe te voeden. Wat een instinct!! Ja, het aftellen is begonnen. Een aantal van de nieuwe baasjes is afgelopen week weer op kittenbezoek geweest. Lekker genieten. De stambomen zijn aangevraagd en voor volgende week staat de 2de enting gepland.
(Woe. 10-10-2012) Week 8 + 2 dagen: Controle: Een lekker druk weekje. Nu zijn de bolletjes ook echte boefjes geworden. De hele kamer ontdekken, racen, dollen met elkaar, met snoertjes spelen (daar moeten we steeds wat op verzinnen) en op de meest onmogelijke plekken in slaap vallen. We hebben het eerste doktersbezoek achter de rug en ze zijn allemaal goedgekeurd en gezond verklaard. De entingen zijn goed verlopen, ze hebben geen reactie gehad. Pascha een iets vochtig oogje maar dat is alweer voorbij. Peyke vond het iets minder leuk. Die heeft een ongekend krijsgeluid geproduceerd. Maar toen alles achter de rug was waren ze het snel vergeten en hebben de hele middag heerlijk geslapen. Inmiddels heeft het ook geen zin meer de kittens apart eten te geven. Het is wél zo gezellig met z'n allen samen. De familie is dol op Carnibest en tonijn (zie de foto's). Wat groeien ze goed!!
(Woe. 03-10-2012) Week 7: Alle kittens zijn besproken: Actie: De vier donsjes doen het uitstekend. Donsje creme Pavarroti begint net met eten. Erg laat, maar het komt. Peyke heeft het inmiddels goed door en de andere twee waren al lang op gang. Het moet nu ook wel want moeder Lizzy heeft geen zin meer. Heel af en toe nog. Omdat het eten wat later op gang is gekomen lopen de kittens nog niet volledig vrij, ook omdat ze dan een te grote ruimte hebben. Een aantal uren per dag gaan ze lekker spelen en om te zorgen dat ze weer rust nemen voor het eten gaan ze even in de loopbench. Eigenlijk vallen ze dan ook meteen uitgeput in slaap. Ze kunnen nog niet stoppen. Daarbij komt dat de poezen Nyncke en Zinzi (die zelf nog grote kittens zijn) ze geweldig vinden. Ze zijn nog wel een beetje ruig met de kleintjes, maar ondertussen hebben ze de grootste lol en halen het nodige uit. Een betere training om lekker sociaal te worden kunnen ze niet krijgen. Volgende week gaan we alweer voor de eerste controle bij de dierenarts en de eerste enting. Kitten Pavarotti gaat naar fam. Lagendijk waar al een van onze pointjes is.
(Din. 25-09-2012) Week 6: Nog 1 creme katertje beschikbaar. Oefentherapie: Laten we nu eens met de voorstelronde beginnen want alle kittens hebben inmiddels namen behorend bij het P-nest: creme katertje: Prins Peyke (besproken), lilac poesje : Precious Pascha (besproken), blauw katertje: Prins Parcival (besproken), creme katertje: Prins Pavarotti (nog vrij). En ja, we zitten nog in oefentherapie. Alles om overal vaardigheden in te krijgen: klimmen, kattenbak, eten, spelen en vooral veel knuffelen. De kittens gaan keurig op de kattenbak (af en toe een ongelukje). De creme broertjes houden ons lekker bezig want die vertikken het om te eten. Het is al lang tijd voor vast voedsel en dat doen Pascha en Parcival keurig, maar Peyke en Pavarotti nog niet. Een paar keer per dag oefen ik met ze: een bordje pap, geweekte brokjes, carnibest, mousse……. maar nee, ze willen alleen een flesje of moeder Lizzy. En het flesje krijgen ze niet meer want ze moeten nu echt gaan leren eten. Ach ja, dat komt altijd goed, sommige kittens zijn alleen wat trager. Ondertussen hebben ze samen de grootste lol. Inmiddels zijn ook alle nieuwe baasjes op bezoek geweest en oh, wat is het moeilijk om te moeten wachten. Boven bij de foto's staan de namen bij de kittens. Mooie foto's van Maya het nieuwe baasje van Parcival en Fam. Markink van Peyke.
(Zat. 15-09-2012) Week 4,4: Actie en slapen: Nog 2 katertjes beschikbaar. Het zijn al echte mini katjes. Ze doen alles in het klein: pootjes wassen, spelen, in de krabpaal klimmen, wat een mooi proces. Eigenlijk hebben we de kraamkist niet meer nodig, maar het is zo gezellig liggen met alle poezen. Want ja, er zijn momenten dat alle poezen in de bench zijn. Mevrouw Abbey echter, is de baas. Het zijn háár kittens, en oohh wat zou ze graag melk gehad hebben, maar flink wassen en opvoeden vindt ze ook al geweldig. Moeder Lizzy en zij kunnen het prima met elkaar vinden, dus zorgt Lizzy voor de gezonde melk. Maar… het is tijd voor vast eten, en op het lilac poesje na, hebben ze er nog geen zin in. We blijven stug proberen, want de tandjes zijn er écht al wel, maar melk is zo lekker makkelijk toch? Poesje Zinzi moet ik er regelmatig uit halen want zij is zelf nog een kitten van 4,5 maand en is dol op kleine staartjes en pootjes, en kan nog niet goed inschatten dat de kleintjes nog niet zo ruig zijn. Ach, het is hier allemaal een heerlijke kitten-kat bende.
(Woe. 05-09-2012) Week 3: Verhuizing: De mini's zijn verhuisd naar beneden in een beschutte werpkist met daar omheen speelmogelijkheid. Ze vonden het best spannend. Nu kunnen ze gaan oefenen en voorzichtig de boel verkennen. Probleempje: er is een tweede moeder bijgekomen, namelijk Abbey. Zij is zo dol op de kittens dat ze niet weg te krijgen is. Maarrrrr, ze heeft geen melk. Lizzy moet zich er soms tussen wringen om bij de kittens te kunnen, of Lizzy gaat buiten de kist liggen en maar hopen dat de kleintjes naar haar toe komen. We houden het qua voeding nu even extra bij. Het is wel aandoenlijk allemaal.
(Woe. 29-08-2012) Week 2: Wollige Donsjes: Wat doen ze het goed! Alle oogjes zijn nu open en de kleintjes kijken heerlijk rond. Ze weten nu ook welke kant ze op schuifelen in de werpkist. Ze zijn tevreden en groeien goed: tussen de 240 en 272 gram. Tja, en zoals het blauwe kitten een katertje bleek te zijn, is het lilac kitten een poesje en dus géén katertje. De creme kittens zijn duidelijker. Ik hoop nu dat het zo blijft. Moeder Lizzy is lekker tevreden met haar baby's, ze wast ze op tijd en voedt ze goed. Toch heeft ze ook af en toe zin om haar vriendinnen beneden te zien, dus een paar keer per dag gaat ze even lekker beneden bijkletsen over haar kroost. In het weekend gaan we de kleintjes naar beneden verhuizen want dan willen ze toch wat meer actie.
(Din. 21-08-2012) Week 1: Kittens in Hittegolf: Een geweldige periode voor een nestje. Alleen de eerste nacht de werpkist wat verwarmd. Maar ja, als Lizzy meer naast dan in de kist ligt, is wel duidelijk dat het niet nodig is. De kleintjes doen het uitstekend. Ik vermoed dat het blauwe kitten toch een katertje is. Soms duurt het even voor er duidelijkheid is. Bij één van de creme katertjes zijn de oogjes al open. Het is een fraai stel. Ze piepen er wat op los als ik in de buurt ben. Alsof ze mij al kennen. Ja, met dit warme weer voed ik ze toch met wat extra voeding bij. Bovendien is het heerlijk om te doen en wennen ze er al van jongs af aan om opgepakt en betutteld te worden. Ze beloven al mooie bolletjes te worden. Nu alleen 's nachts niet zo'n herrie maken (ze liggen bij ons op de slaapkamer).
(Don. 16-08-2012) De bevalling: Lizzy begon maandag nacht lekker onrustig te worden. Tegen de ochtend kreeg ze weeën, maar het duurde toch nog even. Om 9:20 uur kwam het eerste kitten, een blauw poesje, om 9:45 uur een creme katertje in stuitligging, 10:30 uur een Lilac katertje, 11:55 uur een creme katertje in stuitligging en vervolgens een hele tijd niets. Ik voelde dat er nog een kitten was, dus geduldig gewacht. Aan en af bleef Lizzy weeën houden, maar het leek net of ze het kitten er niet uit kreeg. Tegen 16:30 uur heb ik haar toen in het mandje gedaan, klaar voor de dierenarts. Eenmaal beneden begon ze hard te mauwen en kwam het laatste kitten, weer in stuitligging naar buiten. Helaas was deze in de buik overleden. Zo is het altijd spannend en gelukkig doen moeder en kittens het heel goed.
