I-nest
De blauwe poesjes Imke en Ismay zijn besproken!
I-nest geboren 30 november 2009, 5 poezen, 2 blauw en 3 blauw/wit.
(Woe. 10-03-2010) Bij Imke zijn vandaag 2 hoektandjes verwijderd. Alles is goed gegaan. Ze was een beetje suffig van de narcose. Maar 's middags ging ze weer gewoon spelen en eten en zelfs bijtend stoeien met de pointjes van het J-nestje. Komend weekend mag ze eindelijk naar haar baasjes die zo lang gewacht hebben. Maar... dan krijgen ze ook wat!!! En dan is het hele I-nestje weer goed onder gebracht. Voor alle baasjes: veel plezier met deze lieverds!!
(Zon. 28-02-2010) Week 13: Een hele drukke week. De bicolortjes zijn uitgevlogen. Wat een heerlijke enthousiaste baasjes. Iedereen zat vol spanning te wachten. Gelukkige momenten. Daar doen we het voor. En een bezoek aan de dierentandarts. Bij Ismay zit er een kans in dat ze op een natuurlijke wijze, na het wisselen, over de scheve tandjes heen groeit. Haar baasjes wilden haar toen meteen ook hebben. Imke wordt waarschijnlijk over 1,5 week geholpen, dus deze lekkere donder blijft nog even bij ons. Het is rustiger geworden. We missen de I-tjes wél. Maar aan de andere kant komen de pointjes weer helemaal op gang......
(Zon. 21-02-2010) Week 12: Klaar voor de start!! Het gaat de komende week gebeuren. Het I-nestje gaat door het hele land uitvliegen. Ismay en Imke blijven nog tot zolang nodig is mocht de tandarts een behandeling toepassen. Dat weten we dinsdag. De I-tjes waren de afgelopen weken heer en meester in huis, totdat...... er witte bolletjes op hun terrein gingen rondlopen. Tja, dat was even schrikken, hoge ruggen, blazen, want wat was dat nou ??? Raar klein grut, totaal andere kleur...... Maar, lief karakter als ze hebben, ze spelen al met elkaar. Het is flink uitkijken nu waar we lopen, maar zo zijn ze ook ineens allemaal weg. Ingestort van vermoeidheid. Heerlijke kittens, het ga jullie goed bij de nieuwe baasjes die zo lang gewacht hebben!!!
(Zon. 14-02-2010) Week 11: Gezelligheid! De vijfling is zo gezellig samen dat het jammer is dat ze straks uit elkaar gaan. Maar ook weer niet, want ze zullen veel mensen blij maken die nu al in spanning de dagen aan het aftellen zijn. Ik ben met blauwe Ismay en Imke naar een dierentandarts geweest voor de scheve tandjes. Over 1,5 week wordt verder bekeken óf en wát er gedaan moet worden. Ze hebben er gelukkig niet minder eetlust om. Ook hebben we besloten de tweede enting uit te stellen omdat ze de eerste keer een entreactie hebben gehad. En, zoals gewoonlijk rond deze periode in de ontwikkeling, zijn er weer twee boefjes doorgebroken om tóch op de trap te komen. Het scherm om de open trap kan dus bijna weg. Ze zijn niet te houden. We hebben deze week veel bezoek gehad en daarom ook weer leuke foto's gekregen.
(Zon. 07-02-2010) Week 10: Ondeugd! Ja, het is hier goed te merken dat er vijf van die lekkere boefjes door de kamer racen. Ze ontdekken nog steeds van alles. Of ze spelen allemaal óf ze slapen tegelijk. Het plezier is groot, al is het alleen maar met een propje aluminium of een muisje, alles is goed. Ze zijn zelfstandig, eten en slapen goed. Kortom, klaar voor de reis naar de nieuwe baasjes straks. Inmiddels zijn Imke en Ismay ook besproken. Het was hier een gekkenhuis met telefoontjes en emails. Wat zijn de Britjes toch geliefd!!! Weer een paar mooie foto's. We worden ontzettend verwend met foto's van enthousiaste baasjes die op bezoek komen. Dit keer weer van Penchi, baasje van Iza.
(Zon. 31-01-2010) Week 9: Actie en nóg eens actie!! Het gaat hard met het I-nest. Ze worden groter en flinker. Afgelopen week hebben ze toch nog iets last gehad van een entreactie waardoor ze wat vochtige oogjes kregen. Dat gaat weer voorbij want verder hebben ze nergens last van. De I-tjes hebben de hele woonkamer in beslag genomen. Er komt geen grote poes meer in het favoriete hangmandje aan de krabpaal. Het liefst liggen ze er met 5 in. Maar dat duurt niet lang meer….. óf er valt er één uit, óf hij breekt af. Ze hebben het heerlijk samen. De twee blauwe poesjes zijn weer beschikbaar. Ze hebben beiden een scheef tandje (wat later weer goed komt).Maar omdat we niet zeker weten of het erfelijk is (het komt in geen van beide lijnen voor) hebben we besloten ze niet aan fokkers over te dragen. Daar zouden ze eerst naar toe gaan omdat ze zo vreselijk mooi zijn. Dus er zit nog steeds beweging in het I-nest. Zie onder de boefjes!!
(Zon. 24-01-2010) Week 8: Flinke groei!! De dames doen het op de weegschaal erg goed. Hier de gewichten: Idske-912 gr., Iza-812 gr., Imke-990 gr., Ismay-863 gr., en de klapper Iris met 1005 gr. Met 8 weken moeten ze 800 gram wegen, dus dit gaat geweldig. Het opvoeden gaat door. Een paar vinden het leuk om via het gordijn op de bank te klimmen. En, daar hebben we wat op gevonden: de plantenspuit. Daar hebben de boefjes inmiddels hevig ontzag voor, want een koude plens is niet zo lekker. Verder komen ze ook heerlijk op schoot een knuffel halen en vallen gezellig in slaap soms. Ook zijn we naar de dierenarts voor de eerste enting geweest en de chips. Een paar kregen wat last van natte oogjes als reactie op de enting. Dat is nu weer bijna voorbij en eigenlijk hebben ze er verder geen last van gehad. Ze speelden gewoon door. Ze hebben de lekkere ligplekjes ontdekt van de grote poezen en jagen die nu weg om vervolgens met z'n drieën in het hangmandje te liggen. Ja, met 3 ben je sterk!!!
(Maa. 18-01-2010) Week 7: Ondeugd!: Een hele actieve week. De mini Britjes zijn erg goed gegroeid, ze wegen allen rond de 800 gr. De eisen zijn dat ze minimaal boven de 1000 gr. moeten wegen als ze met 13 weken uitvliegen. Ik denk dat we dat wel gaan halen, met nog 6 weken hier lekkere hapjes klaarmaken. Inmiddels gebruiken ze de hele woonkamer voor hun plezier en ontwikkeling. Vanmorgen was er één aan het grommen. Wat bleek, zij had een speelmuisje en daar mocht niemand bijkomen. Dat noem ik nu eens jachtinstinkt! (nog nooit een muis gezien…) Inmiddels zijn alle nieuwe baasjes op bezoek geweest en voor hen is het wachten het moeilijkst. Want verliefd op de kittens zijn ze allemaal. Onderstaand prachtige foto's van Penchi, waar onze Iza naar toe gaat. Ik word geweldig geholpen met mooie foto's. En, zoals beloofd, de namen!!
(Maa. 11-01-2010) Week 6: Vrijheid. Ja, dat is het belangrijkste van deze week. De bolletjes zitten niet meer in de bench, vermaken zich prima in de woonkamer en eten allen inmiddels goed. Moeder Maya is voor de toetjes, want ze heeft er niet zoveel zin meer in. Het vergt ook heel wat van een poezenlichaam om 5 van die stevige kittens te voeden. Eigenlijk zijn ze al heel zelfstandig. Ze klimmen als gekken in de krabpalen alsof ze nooit anders gedaan hebben. Nu breekt de periode van opvoeden aan (voor zover ze luisteren). Ze maken kennis met de stofzuiger, de kruimeldief en verder is het gewoon heerlijk spelen en groeien. De andere poezen kijken met verbazing naar alle activiteiten en gaan zelfs meedoen. Hier wat foto's van de kittens, maar dan individueel. Volgende week staan de namen er ook bij. En ondertussen houdt Abbey ons nog in spanning....
(Maa. 04-01-2010) Week 5: Voor alle kittenfans en bezoekers van de site: Gelukkig Nieuwjaar!!! En met de bolletjes gaat het goed. Ze oefenen druk met eten. Eén kitten wil nog niet met de rest mee eten, alleen met mij van een lepeltje. Dus dat doen we nog even. Voor de rest gaan ze al keurig op de kattenbak. Ongelooflijk hoe snel dat gaat. Ze worden nog steeds lekker gewassen door Maya en vooral door tante Lizzy, maar de kattenbak is erg in trek. Ze gaan nu een paar keer per dag uit de bench om vervolgens volledig in elkaar te storten. Zomaar ergens…. De ruimte is nog te groot, maar dat zal snel wennen. Ze moeten eerst nog wat beter eten voordat ze volledig uit de bench gaan. Ze spelen veel met elkaar en de grote poezen moeten leren voorzichtig met ze om te gaan. Ook staat de kraamdoos weer in de kamer. Rond het weekend zal Abbey bevallen, als alles goed gaat. Dat wordt drukte alom in Cattery van Avegoor.
(Zon. 27-12-2009) Week 4: Enkele mini's proberen te eten. Ja, dat is het grote nieuws van deze week. Voor Maya zetten we altijd een bakje met water en brokken klaar in de bench. Maar tot mijn grote verbazing zaten er twee kittens aan te knabbelen, terwijl dit voor hen toch wel erg grote brokken zijn. Dus meteen kleine brokjes erbij en oefenen met mousse, en dan ook een kattenbakje. Want nu gaat het beginnen. Ze vinden het erg spannend, maken er een heerlijke puinhoop van, maar sommigen vinden mams nog veel te lekker en doen geen moeite. Het begin is er. Ook een klein krabpaaltje in de bench zorgt al voor de nodige spiertraining. Zo'n oefening met wat eten en spelen duurt ongeveer een kwartier en vervolgens valt de familie weer in slaap. En dat moet ook om lekker te groeien. Ze vinden het leuk om opgepakt te worden en zijn eigenlijk ook al erg nieuwsgiering om uit het deurtje van de bench te stappen. Dit keer een paar prachtige foto's van mijn collega fokster en vriendin Saskia. Om de één of andere reden blijven ze bij haar wél stil zitten....
(Maa. 21-12-2009) Week 3: Er komt meer en meer actie in de bench! De kittens groeien mooi vlot, zijn allen al dik over de 300 gram. Het is zo'n knap proces dat dit alleen via moedermelk gebeurt. Nog even en we gaan Maya helpen want deze donders komen aardig in beweging. Ze waggelen al door de hele bench en als je er vóór zit komen ze al naar je toe en piepen om contact te maken. Eigenlijk gaat alles zo heel goed. Maya is in goede conditie en de kleintjes ook. Lekkere volle bolletjes.
(Maa. 14-12-2009) Week 2: Oogjes open! Ja, het gaat goed met de kleintjes. Eindelijk een rustige week. Met 8-9 dagen gingen hun oogjes al open. En dat is zo'n verschil, die kleine donkere kraaltjes…. Ze kijken je aan en de wereld krijgt ineens een heel ander beeld voor hen. Er worden verwoede kruippogingen gedaan en ze vinden het allemaal leuk. Maar ze zijn ook snel moe, dus slapen, slapen. Hun gewichten liggen allen ruim rond de 250 gram. En dat is te zien. Stevige pootjes. Maya heeft ook meer vrede met alles nu. Ze is de meeste tijd bij de kittens en als ze uit de bench wil, gaat ze keurig voor het deurtje staan, zo ook weer terug als ze gegeten heeft en haar dingetjes heeft gedaan. Poes Lizzy moeten we uit de bench houden. Ze wil eigenlijk weer moeder zijn. Ze is stapel op de kleintjes, wil ze wassen en doet alsof ze melk heeft. Maya vindt het goed. Het is een schattig tafereel en daarom mag ze af en toe ook helpen. Zie de foto's.
(Maa. 07-12-2009) Week 1: Het was een onrustige week. Allereerst, met de kittens gaat het goed. Ze komen mooi aan en zijn al heerlijke bolletjes. Maar moeder Maya heeft het moeilijk. Nadat ze goed bijgekomen was van de narcose is ze gaan slepen met de kittens. Ze wilde ze per sé boven op de overloop tussen de computerdraden hebben. Ja, dat ging niet. Binnen 2 dagen hebben we de werpkist eruit gedaan en Maya met haar babies in een doos in de bench gedaan, keurig met kattenbak en al. Wat doet ze…. ze legt alle kittens in de kattenbak. Die heb ik toen maar gauw uitgesopt, lekker dekentje erin, en dat vond ze geweldig. Toen, na drie dagen, begon het toch wat krap te worden. Ze ging op de kittens liggen. Ook niet goed. Dus nu is de kattenbak er uit, de mooie doos (want die was ook niet goed), en nu ligt ze met de kleintjes open en bloot in de afgedekte bench. Om het uur laat ik haar er uit, zodat ze even haar pootjes kan strekken en naar de bak kan gaan. Vanmorgen nog was ik met haar bij de dierenarts want de wond van de keizersnee was gaan ontsteken. De laatste hechting moest eruit, dus dat gaat helemaal goed komen. En door alles heen is ze een geweldige moeder voor haar kroost. Het is puur beschermdrang. Zoals het er nu naar uit ziet hebben wij een blauw poesje en een blauwe katertje, én een blauw/wit poesje en twee blauw/witte katertjes.
(Maa. 30-11-2009) De bevalling: 's Middags rond 18:00 uur verloor Maya het propje. Om 21:00 uur kwam het eerste kitten. Niet zo vlot. Ze heeft 4 hoektanden in mijn pols gezet omdat ze pijn had en uit de werpkist wilde springen, een soort paniek. Toen het eerste kitten er eenmaal was werd ze rustiger. Daarna kwamen de kittens mooi om het half uur, om 23:30 de laatste. Maar ik zag nog een kitten bewegen. Die was alleen nog niet ingedaald. Dus wachten, want er waren even geen weeën. Twee uur later begonnen de weeën weer, maar Maya kreeg het kitten er niet uit. Na 3 kwartier persen vond ik het genoeg, ze raakte uitgeput. Ik heb toen de dierenarts gebeld. Midden in de nacht, kittens en Maya met warme kruik in de auto gezet en om 02:30 besloten we een keizersnee te doen (ik was dit keer ook maar eens assitente). Het mooie bicolor kitten kwam er helaas levenloos uit. Waarschijnlijk is hij niet snel genoeg ingedaald en heeft het persen te lang geduurd. Heel verdrietig want hij was mooi en voldragen. Ja, dit soort dingen gebeuren helaas ook. Ik kwam thuis, met een suffe Maya en heb de kittens voor de zekerheid wat gevoed en om 05:00 ging ik maar eens slapen. Wat een dag! Vandaag doen de kleintjes het allemaal goed. Ze mogen zelfs bij Maya, over de buikwond heen, tepeltjes zoeken om te drinken. En dat drinken gaat, wonder boven wonder, goed. Ze zijn heerlijk tierig.
