HH-nest
Geboren op 16-09-2018
1 Black Golden Shaded poesje , 2 Golden Tabby poesjes, 1 Golden Tabby katertje
Alle kittens zijn besproken!
- Upl 1
- Upl 2
- Upl 3
- Upl 4
- Upl 5
(Din. 04-12-2018) Week 10 & 11: Vrijheid: De kleine tijgertjes lopen inmiddels helemaal vrij rond overal waar ze maar willen of waar ondeugd uit te halen valt. Wat zijn ze lief! Het socialisatieproces gaat heel goed. Al tikkend op hun etensbakje weten ze dat de maaltijd klaarstaat in de keuken. Ze breken hun nek bijna om racend naar het bord te komen, geweldig. Ondertussen zijn we voor controle bij de dierenarts geweest: ze zijn keurig op gewicht, hebben de 1ste enting gekregen en de chip. Dit vonden ze toch wel spannend en in de middag zijn ze allemaal volledig in dromenland geraakt. Ze leven overdag ook lekker intensief om vervolgens 's avonds met z'n allen heerlijk bij ons op de bank te komen liggen. Het is dan één grote knor- en spinboel. Mama Coco hebben wij helaas apart moeten zetten. Ze was zo dominant geworden dat het de ontwikkeling van de kittens en die van het nestje van Sofie teveel beperkte. Erg jammer. In haar belang is ze inmiddels gesteriliseerd en gaat deze week naar een gezin met kinderen zonder andere dieren. Daar zal ze geen stress meer hebben van andere poezen. Er is nu rust in de ruimte waar alle kittens verblijven samen met de andere poezen. De tijd gaat nu snel, en wat is het omgevlogen. Alle kleintjes hebben inmiddels lieve baasjes. Nog even wachten en dan is het zo ver……
(Zon. 18-11-2018) Week 8 en 9: Heerlijke tijgertjes: De lieve tijgertjes doen het uitstekend. Ze vermaken zich goed, ontdekken de nieuwe speeltjes en zorgen voor steeds meer vermaak. Overdag wilden ze er toch lekker uit en dat zijn we gaan oefenen. Ohhh, ze waren door het dolle in de woonkamer. Zo heerlijk rennen, meteen in de hoogste krabpaal en gewoon genieten. Na drie uur met een flink bord eten toch maar weer in de loopren gedaan. Ze aten alles op en stortten meteen in om vervolgens de hele middag buiten westen te zijn. Ach, wat is dit altijd een schattig proces….. Elke dag konden ze langer met de vrijheid omgaan. Wél in bepaalde hoekjes een boodschapje, waarschijnlijk omdat ze dan vergaten waren waar de kattenbak stond. Maar over het algemeen toch knap wat ze allemaal aankunnen. Vervolgens gingen ze alleen voor de nacht nog in de loopren totdat een paar 's morgen gewoon door de woonkamer liepen. Ja, en nu hebben ze inmiddels alle vrijheid. Wél spannend telkens…… Mamma Coco vond het allemaal niet zo geweldig omdat ze geen controle meer had over haar kittens. Helaas moeten we haar regelmatig apart zetten zodat haar kleintjes zich in alle rust kunnen ontwikkelen. Het is geen ideale situatie dit keer. Wij hebben ook besloten dat dit het laatste nestje van Coco was. Ze is een fantastische moeder en hele lieve poes, maar in de groep blijkt het met een nest niet meer houdbaar. Gelukkig letten de andere dames ook op de kleintjes. Maandag is de eerste controle door de dierenarts en worden ze geënt en krijgen hun chip.
(Zon. 04-11-2018) Week 4,5,6 en 7: Makkelijke kittens: Ja, en dan zijn wij met alle drukte zo maar 4 weken verder. De kittens van Coco hebben wij naar een eigen kamer verhuisd omdat de babies van Sofie eraan kwamen. Nou, dat gaf ze heerlijk meer ruimte. Ze konden zelf in en uit de werpkist klimmen en twee weken later gingen ze ook nog keurig op de kattenbak. Vervolgens met lekkere mousse begonnen en daarna Carnibest. Binnen een week aten ze allemaal en gingen keurig op de kattenbak. Natuurlijk af en toe ongelukjes, maar deze kittens doen echt alles heel makkelijk. Coco blijft zeer beschermend en voedt nog volop. Ondertussen hebben we twee weken geleden de kittens naar de woonkamer in een nóg grotere loopren verhuisd. Geweldig vonden ze dat. Méér actie en nu met het gezinsleven om hen heen. Zo makkelijk als de kittens zijn, zo ingewikkeld kan moeder Coco doen.. De andere poezen mogen er niet bij. Wij net wél. Nou ja, als de kittens zich lekker kunnen ontwikkelen dan zij het zo. Maar Coco krijgt het nog moeilijk met loslaten als ze uit de loopren gaan. We wachten af. De namen zijn: Groene bandje katertje Hendrick, Roze bandje poesje Havanna, Effen Black golden shaded poesje Hannelore, en andere tabby poesje Hermelijntje.
(Din. 02-10-2018) Week 2,3: Gouden Mormeltjes: Ja, in zo'n tweede week gebeurt er veel met de kleintjes: hun oogjes zijn open gegaan, ze schuiven al wat door de werpkist, ze kijken mij zelfs aan en de eerste op over de 300 gram is er al. Coco is werkelijk zo'n perfecte moederpoes. Alles voor haar kleintjes. Behalve als ik met lekker eten aan kom. Dan moet ze toch even goed voor zichzelf zorgen. Nou, dat werp echt z'n vruchten af want de goldens zien er prachtig en stevig uit.
(Maa. 24-09-2018) Week 1: Super nestje: Coco en wij hebben een hele goede week achter de rug met het nestje. Haar melk is goed op gang gekomen en de kleintjes zijn inmiddels al over de 200gram. Wel moet ik Coco apart zetten en lokken met eten want ze is extreem bezitterig. Ik mag de kittens niet zo maar pakken. Dat moet toch wel, want ze moeten gewogen worden en ik moet kijken of alles goed gaat en tegelijkertijd de werpkist verschonen. Dus daar heb ik inmiddels mijn trucjes voor. De ene poes heeft dit wat meer dan de ander. Het is niet handig maar aan de andere kant ook een geweldig instinct om haar jongen te beschermen. Bij een paar kittens gaan de oogjes bijna open. Het zijn vermoedelijk 1 katertje en 3 poesjes.
(Zon. 16-09-2018) De Bevalling: Ook dit keer weer was Coco in een uitstekende conditie. Ze draagt haar kittens met alle gemak. Mooi, stevig buikje en ze doet gewoon alles. Tot op de laatste dag sprong ze nog op het aanrecht. Ik hield mijn hart vast….. Tegen de avond werd ze wat onrustiger maar het zag er nog niet uit of het serieus werd. Rond 1:00 uur op de slaapkamer begon ze toch met persweeën en dat was het begin. Het duurde en duurde en schoot maar niet op. Plots zag ik een staartje en pootje. Weer een stuitligging. Ze bleef maar persen, wat had ze het zwaar. Op zo'n moment kunt je niets doen. Het geboortekanaal was nog niet open genoeg. Na 1,5 uur werd het toch wel heftig. Er was al meer kitten uit maar zat muurvast. Met allerlei kunstgrepen had ik na een half uur grip op het kitten en heb zeker 10 minuten steeds voorzichtig geprobeerd het kleintje eruit te trekken. Om 2:30 uur was hij er. Wat een toestand, ik dacht dat hij dood was, maar wonder boven wonder ging hij ademen. Wat een spanning. Coco was meteen al bezitterig en ging haar kleintje wassen, ondanks de zware bevalling. In de drie uur daarna ging alles eigenlijk vlekkeloos. Er kwamen nog 3 mooie en stevige kittens en Coco was helemaal happy. Als het eerste kitten niet op tijd eruit was gekomen had het hele nest dood kunnen zijn. Wat ben ik weer dankbaar dat het goed is gegaan. We hebben het echt samen gedaan. En de kittens wogen tussen de 102 en 117 gram. Dat is zwaar voor shadeds.
